31/1/2013… Η μέρα που οι περισσότεροι φοιτητές ΤΕΙ της χώρας
παρέλυσαν με την ανακοίνωση του Σχεδίου Αθηνά. Η μέρα που κάποιοι από μας νιώσαμε τα όνειρά μας
μαζί με τους κόπους μας και τις θυσίες των γονέων μας να πέφτουν στο γκρεμό.
Μέσα στο ΣΚ που ακολούθησε παρατήσαμε τις εξεταστικές μας ώστε να βρούμε τρόπο
ν αγωνιστούμε. Η Κεφαλονιά με τη Θεσσαλονίκη και την Καστοριά ήταν από τους
πρώτους αντιδρώντες ενώ μέρα με τη μέρα οι αντιδράσεις κλιμακώνονταν και συνεχίζουν
να κλιμακώνονται.
Όμως, η αισιοδοξία δεν είναι ένα συναίσθημα που διαπνέει
αυτός ο αγώνας. Εν αντιθέσει, σε κάθε κινητοποίηση η απογοήτευση είναι ακόμη
μεγαλύτερη κι αυτό όχι γιατί δεν καταφέρνουμε κάτι, αλλά γιατί φαίνεται να είμαστε
μια γενιά που ποτέ δεν έμαθε ν αγωνίζεται σε μια χώρα που μεγαλώσαμε με τη
λογική ότι αν δεν μας αγγίζει κάτι δεν μας ενδιαφέρει. Αποτέλεσμα αυτής της
νοοτροπίας και του τρόπου που μεγαλώσαμε είναι ότι θεωρούμε πως τα σποτάκια και
οι καταλήψεις με 2-3 τοπικές πορείες θα μας σώσουν.
Σαφέστατα και η δημιουργία σποτ είναι ένας τρόπος ώστε ο
κόσμος να κατανοήσει τι είναι αυτό που προσπαθεί να κάνει η Αθηνά στις σπουδές
μας. Σαφέστατα και οι καταλήψεις είναι ο μόνος τρόπος ώστε να καταφέρουμε να
οργανώσουμε περαιτέρω κινητοποιήσεις. Σαφέστατα η πορεία είναι μια κίνηση που
βοηθάει ώστε να κάνουμε αισθητή τη παρουσία μας. Τι να τα κάνουμε όμως όλα αυτά
όταν δεν μπορούμε να συντονιστούμε; Όχι μόνο πανελλαδικά αλλά μέσα στα ίδια μας
τα ιδρύματα, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα. Πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε έναν
μαζικό αγώνα όταν μέσα στο ίδιο μας το ΤΕΙ υπάρχουν άτομα που δεν έχουν
κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης ή αφήνουμε άτομα που προσπαθούν να
γίνουν βασιλιάδες χωρίς βασίλειο να μας
διασπάσουν;
Αλλά ας θεωρήσουμε ότι ξεπερνάμε αυτά τα προβλήματα, πώς θα
καταφέρουμε να κερδίσουμε τον αγώνα μας, όταν δεν μπορούμε να πείσουμε τους
ίδιους τους συμφοιτητές μας από τα ιδρύματα που δεν πλήττονται ότι ίσως έρθει
και η σειρά τους; Αν τώρα αγωνιστούμε όλοι μαζί ΑΕΙ/ΤΕΙ ίσως κερδίσουμε. Τα ΤΕΙ
για τώρα και τα ΑΕΙ για μετά.
Αυτή τη στιγμή δεν γίνονται καταλήψεις μόνο σε ΤΕΙ αλλά και
σε σχολεία για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δηλαδή τις συγχωνεύσεις. Αν όλοι μαζί
αγωνιστούμε θα καταφέρουμε να θέσουμε τα δικά μας δεδομένα και όχι τα δικά
τους. Οφείλουμε ν αγωνιστούμε όλοι μαζί,
χωρίς παρατάξεις και χωρίς κανέναν να προσπαθεί να καπελώσει τις κινητοποιήσεις
μας. Οφείλουμε να δείξουμε ότι η γενιά μας, το μέλλον αυτής της χώρας, δεν θ
αφήσει τόσο εύκολα τους διεφθαρμένους πολιτικούς μας και τη διεφθαρμένη
κοινωνία μας να καταστρέψουν τα όνειρά μας. Ονειρευόμαστε για ένα καλύτερο
αύριο, ονειρευόμαστε για τις ζωές μας αλλά για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε
χρειαζόμαστε εφόδια και πρέπει να τ’ απαιτήσουμε αν μας ενδιαφέρει έστω και
λίγο το μέλλον μας.
Κι αν δε γίνεται να καταργηθεί το Σχέδιο Αθηνά εντελώς,
αφήστε μας να θέσουμε τους όρους μας. Αφήστε μας εμάς ν αποφασίσουμε για εμάς
γιατί εσείς αύριο θα είστε παρελθόν! Εμείς είμαστε το μέλλον κι εμείς θ
αποφασίσουμε γι αυτό!
Αμοργιανού Δήμητρα- Φοιτήτρια ΤΕΙ Καστοριάς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου