Συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού,
Κωνσταντίνου
Αρβανιτόπουλου, στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ και στο δημοσιογράφο,
Γιώργο Αυτιά στις 17/2/2013
Να τα δούμε τα
πράγματα από την αρχή, κ. Αυτιά.
Νομίζω ότι όλοι
συμφωνούμε, ότι αυτό το μοντέλο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως εξελίχθηκε
τα τελευταία χρόνια, ξεχείλωσε. Δημιουργήθηκαν 40 Ιδρύματα, 536 τμήματα, και
πολλές φορές τα γνωστικά αντικείμενα δεν λογοδοτούν ούτε σε επιστημονική
αναγκαιότητα, ούτε στις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας.
Μάλλον, αυτά τα
πτυχία είναι ο προθάλαμος στην ανεργία. Είναι πτυχία με γνωστικά αντικείμενα,
τα οποία έχουν οδηγήσει τους νέους μας, σε αυτά τα υψηλά ποσοστά ανεργίας
σήμερα. Έπρεπε λοιπόν αυτό το σύστημα να εξορθολογιστεί. Έπρεπε να μαζέψουμε
αυτό το ξεχείλωμα, να το νοικοκυρέψουμε, για να μπορέσουμε να
δώσουμε γνωστικά
αντικείμενα τα οποία θα είναι εφόδια στους νέους μας, για να μπορούν να βρουν
εργασία. Και όχι μόνο εργασία. Αλλά να έχουν αποκτήσει και καλύτερη γνώση.
Ερ .: Αυτό ποιος
το μελέτησε; Αυτό προκύπτει από έρευνα του Υπουργείου; Δηλαδή, αυτός που είναι
για παράδειγμα στον Πύργο και σπουδάζει Μηχανολογία λέω τυχαία, θα πάει στην
Πάτρα για να μπορεί να βρει δουλειά, επειδή είναι καλύτερο το Πανεπιστήμιο;
Αυτό εννοείτε κ. Υπουργέ;
Απ .: Θα πάμε στις
μεταφορές. Θα πάμε σε αυτό. Κατ αρχήν ομογενοποιήσαμε τα γνωστικά αντικείμενα.
Να σας πω ένα
παράδειγμα. Όσον αφορά τα θέματα Διοίκησης επιχειρήσεων στα ΑΕΙ, υπήρχαν
περίπου 33-36 τμήματα.
Ερ .: Μάλιστα.
Απ .: Αντιληφθείτε
τώρα τους αποφοίτους αυτών των τμημάτων, όταν έχουν το ίδιο γνωστικό
αντικείμενο και από τα Πανεπιστήμια. Αυτό λοιπόν έπρεπε ουσιαστικά να μαζευτεί,
να γίνουν ομογενή γνωστικά αντικείμενα, τα οποία θα δίνουν ευρύτερες
δυνατότητες στους αποφοίτους για να βρούνε δουλειά. Εκεί λοιπόν δύο τινά
συμβαίνουν. Φτιάξαμε τις Σχολές Διοίκησης και Οικονομίας που δίνει στα παιδιά
ένα
ισχυρότερο πτυχίο
και τα παιδιά όταν πηγαίνουν σε αυτό το τμήμα, επειδή αναφερθήκατε στο
προηγούμενο γνωστικό αντικείμενο, δεν χάνουν το γνωστικό αντικείμενο τους στο
τμήμα το οποίο εισήλθαν. Μπαίνει ως κατεύθυνση.
Ερ .: Αυτό το
είπατε στα παιδιά κ. Υπουργέ;
Απ : Βεβαίως. Και
το λέμε και το επαναλαμβάνουμε σήμερα.
Ερ .: Δηλαδή,
έγινε ένας γόνιμος διάλογος; Να πείτε στο νέο, «έλα εδώ παιδάκι μου. Σου μιλώ
ως πατέρας, ως δικός σου άνθρωπος. Αυτό που είσαι τώρα, αυτό που κάνεις εκεί,
σου δίνει διαβατήριο ανεργίας. Εγώ δεν σου εγγυώμαι ότι αύριο θα βρεις
δουλειά». Αλλά τους το εξηγήσατε, ώστε να το καταλάβουνε;
Απ .: Ακριβώς. Και
τι λέμε κ. Αυτιά; Τι λέμε; Ότι «ελάτε παιδιά εδώ. Σπουδάζατε Δημόσιες Σχέσεις
και Επικοινωνία. Μάλιστα. Το εντάσσουμε αυτό σε μια
ευρύτερη κατηγορία
της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας, και αυτό μένει ως γνωστικό αντικείμενο.
Έχεις δηλαδή ευρύτερες δυνατότητες σήμερα, με ένα τέτοιο ισχυρότερο πτυχίο, να
μπορέσεις να βρεις δουλειά. Και να
αποκτήσεις μεγαλύτερες και ευρύτερες –αν θέλεις- γνώσεις».
Ερ .: Δηλαδή
σήμερα μου λέτε ότι, συγχωνεύσεις έγιναν, ώστε να σταματήσουμε αυτό το κύμα των
«άδειων» πτυχίων, των «κενών» πτυχίων, των «λευκών» πτυχίων;
Απ .: Ακριβώς.
Ένας πολύ βασικός, είναι αυτός ο λόγος.
Ο δεύτερος κ.
Αυτιά είναι το γεγονός ότι είχαμε μπροστά μας Τμήματα, με μηδενικό αριθμό ΔΕΠ,
με μηδενικό αριθμό διδασκόντων, ή με δύο ή τρεις διδάσκοντες.
Αντιλαμβάνεστε ότι
εδώ, δεν έχω το ηθικό δικαίωμα να πάρω μια απόφαση που θα οδηγήσει τα παιδιά
μας του χρόνου το Σεπτέμβριο, σε Τμήματα με μηδενικό αριθμό διδασκόντων. Εδώ
έπρεπε να δημιουργήσουμε ομογενή συγχωνευμένα τμήματα, ισχυρά τμήματα, τα οποία
θα έχουν και μια κρίσιμη μάζα διδασκόντων.
Ερ .: Ερώτημα…
Απ .: Αν μου
επιτρέπετε να πάω στο θέμα των μεταφορών που μου θέσατε. Γιατί εδώ υπάρχουν δύο
στοιχεία. Πρώτον η ομογενοποίηση των γνωστικών αντικειμένων, όσον αφορά κυρίως
τα ΤΕΙ. Και θα δείτε ότι πέρα από τρεις ή τέσσερις περιπτώσεις, δεν υπήρξαν
αντιδράσεις. Νομίζω ότι έχει γίνει αποδεκτό και από τους φοιτητές
και από τους
διδάσκοντες και ευρύτερα την κοινωνία, ότι τα ομογενοποιημένα γνωστικά
αντικείμενα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Υπήρξαν δύο τρεις αντιδράσεις…
Αναφερθήκατε και εσείς, στο θέμα των μεταφορών. Αν η σχολή θα είναι στη Θεσσαλονίκη
ή στις Σέρρες, αν θα είναι στην Πάτρα ή στο Μεσολόγγι και στον Πύργο
.
Ερ .: Με το
αντίστοιχο κόστος για τον γονιό.
Απ .: Εκεί λοιπόν,
το θέμα των μεταφορών, που δεν αναιρεί αν θέλετε την ομογενοποίηση και τη
συγχώνευση των τμημάτων, είναι ένα θέμα το οποίο εξετάζουμε για να βρούμε τη
βέλτιστη εκδοχή. Εκεί που θα υπάρξουν τελικά μεταφορές, μαθητών, φοιτητών, θα
υπάρξει μέριμνα, από το Υπουργείο, ώστε να
υπάρξει επιδότηση,
να μην υπάρξει το κόστος. Αλλά το όφελος για την οικογένεια και τον φοιτητή,
τον σπουδαστή, θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το πρόσκαιρο κόστος το οποίο θα
επιβαρυνθούμε εμείς ως Πολιτεία. Το όφελος είναι, ότι αυτό το υψηλό ποσοστό ανεργίας,
το οποίο οδηγεί σε μια έξοδο των νέων μας, σε μια νέα μετανάστευση, και χάνουμε
τον ανθό της κοινωνίας μας, θα σταματήσει.
Ερ .: Ξέρω ότι
βλέπετε το μακροπρόθεσμο αλλά σου λέει ο γονιός: «Έστειλα το παιδί στον Πύργο,
για παράδειγμα. Του νοίκιασα σπίτι, κάνει δείχνει κλπ. Τώρα πρέπει να πάει στην
Πάτρα. Ή θα πρέπει να ξενοικιάσω από τον Πύργο, και να πάει στην Πάτρα, ή κάθε
μέρα από τον Πύργο, να πηγαίνει στην Πάτρα με ένα μεγάλο
κόστος για μένα.
Ποιο είναι το αντίκρισμα του κράτους όταν μου λέει, «πάνω η ΔΕΗ, πάνω τα
ενοίκια, πάνω οι φόροι, πάνω το ένα, πάνω το άλλο».
Υπάρχει μέριμνα
για αυτές τις οικογένειες κ. Υπουργέ;
Απ .: Εάν από τους
250.000 φοιτητές υπάρξει ανάγκη στο τέλος να μεταφερθούν κάποιοι 5.000-10.000,
θα δούμε πόσοι είναι θα υπάρξει μέριμνα από την Πολιτεία, θα υπάρξει επιδότηση,
ώστε να μην επιβαρυνθεί η μέση ελληνική οικογένεια. Σε αυτό είμαι ξεκάθαρος.
Ερ .: Τώρα. Εσείς
κ. Υπουργέ, σπουδάσατε Νομικά, έτσι δεν είναι;
Απ .: Πολιτικές
Επιστήμες, Διεθνείς Σπουδές-Διεθνείς Σχέσεις.
Ερ .: Το
γουστάρατε το αντικείμενο. Σας άρεσε. Και ο Δημητρακόπουλος σπούδασε Νομική
γιατί ήθελε να γίνει δικηγόρος. Ο Μουζάκης σπούδασε οικονομικά, γιατί ήθελε να
γίνει λογιστής. Η Μάγδα σπούδασε δημοσιογράφος γιατί το ήθελε. Λένε τα παιδιά:
Για βάστα, τώρα Κωνσταντίνε Αρβανιτόπουλε. Ωραίος είσαι, κύριος είσαι, μιλάς
μαζί μας… Εγώ πήγα για Δημοσιογράφος, πήγα για Μηχανικός, και ξαφνικά με
στέλνεις Διοίκηση Επιχειρήσεων. Μα εγώ θέλω εκείνο που πήγα. Εκείνο για το
οποίο έδωσα εξετάσεις. Εκείνο για το οποίο υπήρχε θεσμοθετημένη βούληση του κράτους.
Γιατί με πας εκεί; Δηλαδή αν εμένα μου το κάνανε αυτό, θα έλεγα: «Γιατί μου το
κάνεις αυτό Αρβανιτόπουλε. Πείσε με, ότι έχεις δίκιο».
Απ .: Δύο
απαντήσεις κ. Αυτιά. Μιλάμε κυρίως για τα ΤΕΙ και σε σημειακές περιπτώσεις για
τα Πανεπιστήμια, αλλά κυρίως για τα ΤΕΙ. Αυτά τα γνωστικά αντικείμενα και αυτός
ο κατακερματισμός που έγινε, θεσμοθετήθηκε με ένα τρόπο ο οποίος δεν λογοδοτούσε
σε καμία μελέτη, σε καμία έρευνα. Δηλαδή ερχόταν, εγώ ο καθηγητής, ο βουλευτής,
ο δήμαρχος, πείθανε τον Πρόεδρο του ΤΕΙ, δημιουργούνταν ένα νέο γνωστικό
αντικείμενο , ένα νέο Τμήμα, το οποίο θεσμοθετούνταν μέσα από μια πράξη του
Υπουργού και ένα Προεδρικό Διάταγμα. Αυτό δεν λογοδοτούσε σε καμία μελέτη. Οι
μελέτες εμάς μας έδειξαν τι: Ότι χωρίς να αλλάζουμε κατ ουσίαν τα γνωστικά
αντικείμενα των παιδιών, από αυτά τα οποία εισήλθαν, τα τοποθετούμε μέσα στην
ευρύτερη και διεθνώς κατοχυρωμένη οικογένεια γνωστικών αντικειμένων. Τους δίνουμε
μια ευρύτερη δυνατότητα όσον αφορά στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό και
κρατάμε ως κατεύθυνση που αναγράφεται στο πτυχίο τους, και το γνωστικό
αντικείμενο για το οποίο εισήλθαν. Έτσι λοιπόν, έναν ο οποίος μπήκε σε ένα
τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας, και τον τοποθετούμε σε μια Σχολή Δημόσιας
Διοίκησης και Οικονομίας στο πτυχίο του, θα αναγράφεται ως κατεύθυνση και οι
Δημόσιες Σχέσεις και Επικοινωνία, για το οποίο εισήλθαν στο ΤΕΙ. Άρα, το παιδί
αυτό ωφελείται.
Ερ .: Δεν το
χάνει…
Απ .: Γιατί και
ευρύτερες δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης έχει και διατηρεί το
γνωστικό αντικείμενο για αυτό το οποίο εισήλθε στο ΤΕΙ, ασχέτως εάν αυτό το
γνωστικό αντικείμενο λογοδοτούσε σε μια τετραετή φοίτηση. Γιατί προσέξτε και
κάτι: Όταν έχετε το ίδιο γνωστικό αντικείμενο και στα Πανεπιστήμια και στη
Μεταλυκειακή και στα ΙΕΚ ,και το έχεις και στα ΤΕΙ, αντιλαμβάνεστε ότι
συμπιέζεται το παιδί αυτό και το πτυχίο του, όταν βγει στην αγορά εργασίας. Εμείς
λοιπόν προσπαθούμε να του δώσουμε δυνατότητες μεγαλύτερης επαγγελματικής αποκατάστασης.
Ερ .: Μου λέτε
σήμερα λοιπόν, εγώ δεν θέλω να δίνω «λευκά» πτυχία. Δηλαδή θέλω πτυχία με
αντίκρισμα. Αυτό το
δέχομαι.
Απ .: Ακριβώς.
Ιδίως κ. Αυτιά όταν η ανεργία των νέων βρίσκεται σε αυτά τα υψηλά ποσοστά. Και
ένας λόγος για τον
οποίο βρίσκεται είναι αυτός. Ότι τα πτυχία αυτά δεν έχουν αντίκρισμα.
Ερ .: Ένα λεπτό κ.
Υπουργέ. Εγώ θέλω το εξής. Εγώ θέλω από τον Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, να με διαβεβαιώσει
σήμερα ότι το παιδί που μπήκε σε αυτή τη σχολή, που ήθελε να τελειώσει για
παράδειγμα Ηλεκτρονικός Μέσων Ενημέρωσης, ή οτιδήποτε άλλο, σε αυτό που θα
μετακινηθεί που θα είναι ένας άλλος κλάδος, θα εμπεριέχεται και το μεράκι του
μέσα, που αυτό θέλει να υπηρετήσει.
Απ .: Απολύτως.
Απολύτως. Δεν μπορεί να είναι διαφορετικά. Απολύτως.
Η συνέντευξη ξεκινά μετά τη 1 ωρα και 32 λεπτά
Γραφείο Τύπου Ανεξάρτητο Παρατάξεων
ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας - Καστοριάς
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου